Neem je mee op reis NAAR BENEDEN

Gers Pardoel, die eigenlijk Gerwin Pardoel heet, is een beetje het in de kudt getrapte Kloontje het Reuzenkind van de Nederlandse rapgame. Ook was Gers Pardoel een van de 'krachten' achter dat vreselijk trieste 'ik doe niet meer mee vriendenpeople'-gebeuren, waarbij mentaal geknakte halfjes als Famke Louise en de psychische onvoldoende Tim Douwsma brand probeerden te stichten in de samenleving. Welnu, de ex van Gers, Sélina van Gool, tevens de moeder van z'n kinderen, heeft een boekje opengedaan over de losse handjes van die volstrekte smeerbeer. Hieronder de minst fraaie passages. De reactie van Pardoel is dat het allemaal gelogen is, maar wij hebben altijd geleerd dat je (sommige) slachtoffers moet geloven, en bovendien is Gers Pardoel gewoon een totale debiel.

"Ik wilde naar de verjaardag van mijn opa. Maar Gerwin was ziek en wilde dat ik bij hem bleef. Hij werd heel kwaad. Ik had toen nog een huistelefoon en die rukte hij uit de muur alvorens hem kapot te gooien. Toen ik zei dat hij weg moest gaan, begon hij me te duwen en met huisraad te bekogelen. Ik ben naar mijn slaapkamer gevlucht, maar hij sloeg dwars door de deur. Daar heeft hij me op de grond gegooid en is hij met zijn schoen op mijn hoofd gaan staan. Hij heeft ook alles uit mijn kasten gegooid."

"Kort daarvoor - ik was al hoogzwanger - kwam hij na een optreden thuis en trok hij me midden in de nacht met beide benen het bed uit. Ik klapte daarbij met mijn heupen op de bedrand en kon niet meer behoorlijk lopen. Ik ben zo goed en kwaad als het ging naar de woonkamer gevlucht en daar is hij me beginnen te bekogelen met alles wat hij in handen kreeg. Hij heeft al de glazen en vazen in mijn richting stukgegooid en toen die op waren, de sinaasappels."

"Onder verwensingen als ‘kankerhoer’ botste hij de kinderwagen waarin Goud zat tegen een hoge stoep. De wagen met Goud erin viel om, maar Gerwin keek niet op of om en is toen vertrokken."

"Na een zoveelste ruzie gooide Gers me van de trap. En tijdens mijn val zag ik de kinderen. Rocci kon nog niet eens lopen. Ik had net zo goed mijn nek kunnen breken en dood kunnen zijn die dag."